Internetdaten? Story of my life!

Kijken op de klok. Over een kwartiertje is het zover. Dan ontmoet je je internetdate! Ineens is via een site een meisje je leven ingewandeld waar je alles van wilt weten. Mijn van huisuit nieuwsgierige oma draaide altijd het volgende riedeltje af als ik een vriendje of vriendinnetje voorstelde: "Heb je nog broertjes of zusjes?" En: "Leven je beide ouders nog?" Anyway: gespreksstof genoeg voor een leuke avond.

Gespannen, maar vol verwachting betrad ik het cafeetje waar we afgesproken hadden. Van buiten (rokers hè?) werd er naar me gezwaaid. Oh nee hè, een bekende! Die natuurlijk even een praatje kwam maken. Dat gaf op zich niks. Van de date was namelijk nog niet veel te bekennen. Zou ze er soms al zijn? Ik had een duidelijk beeld op mijn netvlies en keek in het rond. Zou die dame daar in de hoek...? Nee, dat kòn mijn date niet zijn.

Ik ben nogal een man van de klok en weet wel dat niet iedereen zo stipt is als ik. Maar na 20 minuten ging blijde verwachting over in ergernis: was ik f*cking gedumpt dan? Ik had wel een 06 meegekregen. Bellen, geen gehoor. Kwade SMS gestuurd, kopje thee ingeruild voor een lekkere kelk La Chouffe. Internetdaten? story of my life.

Een uur verder
Na enkele telefoontjes aan vrienden waar vrouwen in het algemeen en internetdating in het bijzonder er niet genadig afkwamen, startte ik de computer op. In de mailbox die ik gebruik voor dating zag ik een berichtje van de datingsite dat ik nog niet had opgemerkt. Die ik meestal niet open, omdat het meestal berichtjes zijn in de trant van "Me Miss Loveable, you like me very much". Maar het was een berichtje van mijn date! "Ik ben ziek naar mijn ouders gegaan, heb m'n mobiel
thuis laten liggen en kan hier niet in mijn mail. Kan je dus alleen zo bereiken". Tsja... Dus... Wie weet... wordt vervolgd. Inclusief een lesje in het gebruik van moderne mobiele communicatiemiddelen!