Er zijn van die mensen, die noemen mij 'meneer Aart'. Het is hun goed recht, maar ik heb er de schurft aan. Want aan wie denk je dan meteen? Juist: aan meneer Aart. De norsige kindervriend uit Sesamstraat. Visioenen van blij lachende kindergezichtjes, Pino's, Koekiemonsters en hoe al dat Sesamstraatspul nog meer heet.
Misschien komt het als een onthutsende onthulling voor je, maar meneer Aart is helemaal niet zo'n gezellige kindervriend. Sterker nog: Aart Staartjes is een neukaap! Ja, je leest het goed: voormalig acteur in een goedkope film met softporno-elementen van vaderlandse bodem. Dat had je niet verwacht hè?
In mijn virtuele videotheek kwam ik een rolprent uit de Filmmuseumcollectie tegen. 'Ibiza, zon en zonde' is de titel. Voeg daarbij het productiejaar van de film (1969, een jaar na de komst van yours truly) en mijn nieuwsgierigheid was gewekt. En raad eens wie de hoofdrol speelt? Juist: Aart Staartjes. Als pain-in-the-ass televisiejournalist die zijn nozemachtige nieuwsgierigheid aan het einde van de film met de dood moet bekopen. Niet voordat hij on-meneer Aartachtig op het strand en in een in aanbouw zijnd gebouw lekker in zijn blote kont rollebolt met voor die tijd lekkere wijven. In de verste verte geen Bert, Ernie of Sien te zien! Wel een swaffelende Aart, hoewel dát op het korrelige zwartwit moeilijk te bewijzen is.
Ik heb niks tegen Aart Staartjes hoor. ;-) 'Ibiza, zon en zonde' is geen hoogstandje in de Nederlandse filmgeschiedenis, maar wél een voorbeeld hoe je met een zeer beperkt budget een statement maakt tegen de gevestigde filmindustrie. Mocht je je een keer vervelen... haal het DVD'tje eens in je videotheek. Maar noem mij nooit meer 'meneer Aart'! Tenzij je er een potje rollebollen op een exotisch strand tegenoverstelt natuurlijk.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment