Mensenreparatieweek

Een mens is geen machine. Arnold Schwarzenegger uitgezonderd uiteraard. En alle gebotoxte celebreties vergeet ik ook maar even gemakshalve. Een mens is geen machine. Maar begeef je in het ziekenhuiscircuit en je ziel en zaligheid zijn niet meer waard dan een bezoekje aan de PC-boer op de hoek.

Mijn familie vergrijst (80+). De tegeltjeswijsheid leert dat de ouderdom komt met gebreken. En zo komt het te pas dat mijn naamgever (Jan) morgen op mag voor zijn eerste chemokuur om een agressieve longkanker te bestrijden. Vrijdag volgt zijn broer, mijn vader en andere naamgever (Aart), die kennis mag maken met de de liesbreukpoli in Zeist voor een reparatie van dit nare kwaaltje. "Alsof ik een fietsband ga plakken” vertelde de chirurg met een blije glimlach tijdens de intake. Yeah right...

Is de mens een machine? Alsof je een fietsband repareert. Stop er wat chemicaliën in. Mix het met een forse dosis radio-activiteit. Even schudden: klaar!

In het Universiteitsmuseum te Utrecht kan je een rariteitenkabinet bekijken van medische ontwikkelingen uit de afgelopen eeuw. Een voet-aangedreven tandartsboor: auw! Doe mij maar een spuit en een fijn elektrisch aangedreven diamantboortje. Foetussen met dubbele hoofden en zes vingers, een rondje Museumkwartier en je weet alles wat je eigenlijk niet wilt weten.

Een mens is geen machine. De komende week geven geliefde familieleden zich over aan de verworvenheden van de medische wetenschap. De één gaat de strijd aan tegen een helse longkanker, de ander wil af van een liesbreuk.

Mijn hoofd is geen verzameling van nullen en éénen. Een mens is geen machine! Toitoi voor de mensen die 'seriously' gaan kennismaken met het medische circuit...